Ուրեմն, քաղաքացին «Հայկական Կարմիր Խաչ» ընկերության ներքո գործող «Գրացիա» վերականգնողական կենտրոնի աշխատակիցներից 1 բաժակ ջուր է խնդրում: Աշխատակիցները հրաժարվում են ջուր տալ: Դեպքը հրապարակվում է: Հրապարակումից 1 ժամ անց «Հայկական Կարմիր Խաչ» ընկերության ներքո գործող «Գրացիա» վերականգնողական կենտրոնը խնդիրը շտկելու փոխարեն արգելափակում է քաղաքացու ֆեյսբուքյան էջը:
Այնուհետև, պարզվում է, որ Հայաստանում գործում է 2 «Կարմիր Խաչ»` International Committee of the Red Cross in Armenia և Armenian Red Cross Society: Դրանցից առաջինը միանգամից հերքեց վերականգնողական կենտրոնի հետ որևէ կապը: Armenian Red Cross Society-ի ներկայացուցիչ Տաթևը (ազգանունը հրաժարվեց ներկայացնել: Դե, գիտեք, Նոր Հայաստանում չներկայանալը նորաձև է) սկզբից ասաց, որ վերականգնողական կենտրոնն իրենցն է, այնուհետև` նախընտրեց «համագործակցում ենք» լղոզված ձևակերպումը: Իսկ, ի պատասխան հարցին, թե ինչու՞ է «Գրացիա» վերականգնողական կենտրոնն իր պաշտոնական կայքում օգտագործում իր հետ ընդամենը «համագործակցող» Armenian Red Cross Society-ի տարբերանշանն ու խորհրդանիշերը Տաթևը բազմաբովանդակ լռեց:
Իսկ ամենահետաքրքիրն այն էր, որ Տաթևի հետ հարցուպատասխանից ուղիղ 7 րոպե անց «Գրացիա» վերականգնողական կենտրոնը (Gratsia Rehabilitation Center) ապաարգելափակեց քաղաքացու ֆեյսբուքյան էջը:
Ահա, այսպիսի «1 բաժակ ջրի պատմություն»:
Այս ողջ պատմության մեջ մի քանի տարօրինակություններ կան`
1. Ինչու՞ է Հայաստանում գործում թվով 2 Կարմիր Խաչի ընկերություն:
2. Ի՞նչ կարգավիճակ ունի և, ի վերջո, ու՞մ է պատկանում «Գրացիա» վերականգնողական կենտրոնը:
3. Ի՞նչ որակի ջուր է հոսում «Հայկական Կարմիր Խաչ» ընկերության ծորակներից:
4. Ինչու՞ չի ներկայանում Տաթևը:
Հ.Գ. Հիշեցնեմ` խոսքը ոչ թե ինչ-որ համատիրության, այլ Հայկական Կարմիր Խաչի և 1 բաժակ ծորակի ջրի մասին է:
Կարեն Հեքիմյան